Trzeci tom Chłopaków to bez wątpienia jedna z najbardziej oczekiwanych premier pierwszego kwartału 2017 roku na polskim rynku. Seria zyskała zainteresowanie odbiorcy nieszablonowym podejściem do tematyki superbohaterskiej, umiejętnie łącząc dziką brutalność, szczyptę refleksji i dosadny humor. Dzięki wyczuciu scenarzysty Gartha Ennisa zmieszanie tych składowych dało w efekcie tytuł bezkompromisowy i pasjonujący. Dwa poprzednie tomy zbiorcze ustawiły poprzeczkę wysoko, trzeci nie tylko nie odstaje od nich poziomem, ale w pewnych elementach jest jeszcze lepszy. To potwierdzenie doskonałej formy twórczej tak scenarzysty, jak i rysownika.
Balsam dla duszy zawiera dwie osobne opowieści. Pierwsza, tytułowa, traktuje w znacznej mierze o relacji Hughiego i Annie. Nowa członkini Siódemki próbuje dojść do siebie po sposobie, w jaki dołączyła do drużyny . Po tym jak wzięła udział w zbiorowej oralnej orgii, szuka pociechy w kościele, lecz milczenie Boga działa na nią zniechęcająco. Na szczęście w pobliżu jest Hughie, któremu dziewczyna ewidentnie wpadła w oko. W międzyczasie mały Szkot będzie musiał ponownie zmierzyć się z Zielonym Wackiem. Superbohater zmartwychwstał, więc należy ponownie wysłać go, żeby poszedł „pospać z rybkami”. Druga składowa, Nie ściemniam wam, żołnierzu, przybliża czytelnikowi korporację Aero-American, stojącą za najbardziej znaczącymi superbohaterami, i kilka niechlubnych szczegółów z jej przeszłości. Poznamy też zasady kruchego zawieszenia broni między Chłopakami a Siódemką i dowiemy się. czy Gwiezdnej vel Annie uda się umocnić swoją pozycję w grupie.
Nie da się ukryć, że świat przedstawiony nie jest miejscem, które sprzyjałoby uczuciom wyższym. W cenie są tu przede wszystkim skurwysyństwo i cynizm, i to te cechy, wraz z kilkoma pokrewnymi, dają jakąkolwiek szansę na to, by nie zostać zdeptanym przez silniejszych. W takich okolicznościach przyrody trudno o jakąś relację bazującą na czymś bardziej altruistycznym, jednak o dziwo, czytelnik jest świadkiem kiełkowania takiej więzi. Dzieje się tak za sprawą Hughiego i Annie, którzy, mimo że doświadczeni przez los, wciąż wierzą w drugiego człowieka. Kiedy trafiają na siebie, pojawia się szansa, że w końcu ujrzymy małą wysepkę szczęścia na morzu plugastwa. Oczywiście droga ku takiemu rozwiązaniu nie jest usłana różami – pewne wydarzenia z przeszłości mogą znacząco rzutować na rozwój tej relacji, jednak czytelnik chciałby pozytywnego rozwiązania tej sprawy .
W tym tomie nie ma takiego szokowania rozwiązłą seksualnością superbohaterów, jak w poprzednich dwóch. Tym razem Garth Ennis skupia się na innych złych stronach herosów. Uwagę zwraca zwłaszcza zaprezentowana w Nie ściemniam wam, żołnierzu, kwestia kompletnego nieprzygotowania „supków” do swojej roli. Zarówno samym superbohaterom, jak i ludziom za nimi stojącym wydaje się wystarczać sam fakt posiadania supermocy. Tymczasem te zdolności, używane przez kogoś bez odpowiedniego wyszkolenia, mogą nie tylko być kompletnie bezużyteczne, ale prowadzić do katastrofy, w której życie tracą tysiące niewinnych osób. W obrazujących taki stan rzeczy scenach uderza przede wszystkim kompletna beztroska „stróżów porządku” i nieliczenie się z życiem normalnych ludzi – gdy ci giną, a najostrzejsza reakcja herosa to zaledwie niewyraźna mina na zasadzie „ups, stało się”, odbiorca zaczyna jeszcze bardziej sympatyzować ze stroną starającą się stawić opór tym superludziom.
Dobrze się dzieje, że w końcu poznajemy nieco szczegółów na temat przeszłości Siódemki i Chłopaków. Ennis rzuca trochę więcej światła na genezę konfliktu obu grup i pozwala czytelnikowi lepiej rozeznać się w sieci skomplikowanych zależności między rządem, Aero-American a samymi „supkami” oraz ekipą Rzeźnika. Zresztą cały Balsam dla duszy ma o wiele poważniejszy wydźwięk niż dwa poprzednie tomy. Oczywiście, wciąż dużo tu przemocy i chamskiego humoru, jednak położono wyraźnie większy niż dotychczas nacisk na pogłębienie świata przedstawionego przez podjęcie poważniejszej tematyki. Ennis opowiada między innymi o żalu za popełnione czyny i poszukiwaniu odkupienia, a także dobitnie pokazuje, że slogan o powiązaniu mocy z odpowiedzialnością za swoje postępowanie nie odnosi się do wielu tak zwanych bohaterów. Ten tom ma zdecydowanie najpoważniejszy wydźwięk ze wszystkich dotychczasowych, i jest to chyba właściwa droga dla Chłopaków.
Wizualnie Balsam dla duszy prezentuje się bardzo dobrze. W zeszytach wchodzących w skład tego tomu jedynym rysownikiem jest Darick Robertson, co okazało się bardzo dobrą decyzją . Postacie są rysowane dokładnie, Robertson właściwie dba o ich cechy charakterystyczne i mimikę, dzięki czemu ogląda się je z dużą przyjemnością. Także sceny akcji nie pozostawiają wiele do życzenia. Gdy trzeba – jest wyraziście i dynamicznie, często także z ciekawym kolorystycznym kontrastem (tutaj ukłony dla Tony’ego Aviny).
Wydaje się, że za sprawą Balsamu dla duszy Garth Ennis jeszcze bardziej podniósł poziom swojego projektu. Można odnieść wrażenie, że dzięki rozwinięciu świata przedstawionego i nadaniu całości poważniejszego wydźwięku , tytuł wskoczył na nieco wyższy level. To już nie jest tylko radosna i brutalna naparzanka z momentami refleksji. Proporcje zostały zaburzone – teraz więcej tu trudniejszych treści, ale to nadal przede wszystkim rozrywka i o tym warto podczas lektury pamiętać.
Tytuł: Balsam dla duszy
Seria: Chłopaki
Tom: 3
Scenariusz: Garth Ennis
Rysunki: Darick Robertson
Kolory: Tony Avina
Tłumaczenie: Arkadiusz Czerwiński
Tytuł oryginału: The Boys, vol. 3 – Good for the Soul
Wydawnictwo: Planeta Komiksów
Wydawca oryginału: Dynamite Entertainment
Data wydania: marzec 2017
Liczba stron: 188
Oprawa: miękka
Papier: kredowy
Format: 170 x 260
Wydanie: I
ISBN: 978-83-943473-8-3
(Recenzja powstała dzięki współpracy z serwisem Szortal i na nim była pierwotnie publikowana - KLIK)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz